Marijke Stokkel, promovendus aan het Amsterdam UMC

promovendus aan het Amsterdam UMC

Mijn naam is Marijke Stokkel en ik ben promovendus bij het Alzheimercentrum en het Neurochemisch laboratorium van het Amsterdam UMC. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in hoe het leven op de kleinste schaal in elkaar steekt. Tijdens mijn studie heb ik hier vanuit talloze perspectieven en disciplines over geleerd, dit heeft mijn interesse geleid richting de neurowetenschappen. 

Na mijn middelbare school koos ik ervoor om moleculaire levenswetenschappen te studeren. Dit klinkt heel ingewikkeld, daarom noem ik het naar vrienden en familie ook altijd ‘eiwitwetenschappen’. Eiwitten doen alles in ons lichaam en ze zijn echt fascinerend voor mij. Tijdens mijn studie heb ik (bijna) alles over eiwitten geleerd; hoe ze gemaakt worden, hoe ze hun vorm krijgen, wat ze doen, hoe ze werken en hoe ze worden afgebroken. Dit klinkt misschien saai, maar het is superbelangrijk! Want fouten in deze processen liggen vaak ten grondslag aan neurodegeneratieve ziektes die dementie veroorzaken.

Van één eiwit naar duizenden

Hoe leuk ik het ook vind om eiwitten te bestuderen, kan ik mij er niet toe zetten om mij voor lange tijd op één eiwit te focussen. In plaats daarvan zoom ik liever uit naar het grotere plaatje en bestudeer ik duizenden verschillende eiwitten tegelijk. Dit heet proteomics en dit kan ons heel veel leren over onderliggende ziektemechanismen. Door te kijken naar duizenden eiwitten tegelijk, kunnen we op grote schaal zien welke veranderingen er op treden bij een ziekte. Daarnaast gebruiken we proteomics ook voor het vinden van eiwitten die we kunnen gebruiken om diagnostiek te verbeteren.

Proteomics voor gepersonaliseerde diagnostiek

In mijn onderzoek gebruik ik proteomics om verschillen tussen patiënten met dezelfde neurodegeneratieve ziekte in kaart te brengen. Hiermee hoop ik klinische verschillen tussen patiënten te kunnen verklaren en meer te leren over de onderliggende ziekte mechanismen. Op deze manier hebben we bijvoorbeeld gevonden dat er vijf verschillende subtypes van de ziekte van alzheimer bestaan. Deze subtypes verschillen in welke biologische mechanismen ontregeld zijn. We denken dat patiënten met deze verschillende subtypes gebaat zijn met een andere behandeling. Daarom is het mijn doel om met proteomics methoden nieuwe diagnostische tests te ontwikkelen, zodat artsen straks een behandeling op maat kunnen bieden. 

Wapenfeiten

• Promovendus aan het Amsterdam Universitair Medisch Centrum, gespecialiseerd in proteomic biomarkers.
• Afgestudeerd aan de Universiteit Utrecht in Moleculaire and Cellulaire Levenswetenschappen (MCLS).
• Werkt aan de ontwikkeling van biomarkers voor gepersonaliseerde diagnose van dementie.